Het is zo belangrijk om regelmatig je patronen en gewoonten eens onder de loep te nemen. Zeker als je een positieve verandering in je leven wilt ervaren. We moeten er altijd voor waken om niet vast te roesten in onze gewoonten. Het leven wordt een sleur en er zal nooit eens iets nieuws op ons af komen. Juist je grenzen durven verleggen en eens iets doen wat je anders nooit durft is zeer verfrissend. In de NLP wordt ons zo wie zo geleerd onze gewoonten eens goed onder de loep te nemen en ze dan te doorbreken. Een mooi voorbeeld hiervan is mijn moeder die hier de laatste tijd mee bezig is.
Op en mooie zonnige dag nam ik mijn moeder mee op een wandeltocht van ons huis naar het centrum van Cascais, de alternatieve wandelroute dwars door de vallei. Deze route is niet altijd begaanbaar omdat in de zomer het struikgewas zo hoog is dat de kans op teken erg groot is en omdat het er dan ook superheet is. Het voor en najaar echter zijn ideaal voor deze zeer mooie wandeling. Mijn moeder genoot enorm van de wandeling en vroeg waarom haar niet eerder deze wandeling had laten zien. Hij komt uit bij de markt van Cascais. Mijn moeder zag zichzelf deze route wel vaker nemen omdat de route gemakkelijk te vinden is en verheugde zich er al op. Echter toen we bijna aan het einde van de wandeling waren. Was er door de regen van de laatste dagen een forse water stroom ontstaan op een plek waar je normaal gesproken gewoon door de droge rivierbeding kon oversteken. Nu moesten we echter over stenen huppelen om aan de andere kant te komen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dacht dat doet mijn moeder nooit, ze is tenslotte 71 jaar dan mag je best dingen wel weigeren te doen. Ik heb haar wel op meer van mijn adventuren meegenomen waarbij ze soms wel eens haar bedenkingen heeft. Toch krijg ik haar vaak weer zo ver om mee te gaan.
Maar mijn moeder besloot echter dat ze het moest kunnen, het is tenslotte gezond is om dingen te doen die je eigenlijk nooit doet, je grenzen verleggen is gezond en het houd je jong. Dus probeert mijn moeder tegenwoordig regelmatig iets te doen wat ze eigenlijk nooit eerder durfde. Dus daar ging ze!. Halverwege vroeg ik haar even stil te staan. het was echt een mooi plaatje vond ik zelf. Ik heb een paar prachtige kiekjes geschoten.
Ik denk dat ze even overmoedig werd want ze hupte ineens door naar de andere kant en voor ze het wist verloor ze haar evenwicht en lag ze languit in het water, precies op het diepste punt. Helemaal nat tot boven de borst. We konden er gelukkig samen wel om lachen. Ik had gelukkig een extra warme fleece trui en T shirt in mijn rugzak zitten waardoor ze van boven weer warm kon worden en zo zijn we helaas met een natte broek en schoenen weer terug naar huis gestapt.
Het heeft haar niet weerhouden om haar grenzen te blijven verleggen, ze gaat in haar eentje naar de bioscoop, iets wat ze voorheen nooit durfde, ze gaat meer haar eigen waarheid spreken tegen andere mensen, in plaats van een pleaser te zijn. De weg die ze voorheen altijd koos, ze trotseert lange wandelingen in de regen en storm,voorheen was ze bang dat haar haar dan niet meer netjes zit! En zo maakt ze op haar oude dag nog een hele persoonlijke ontwikkeling door waardoor ze steeds sterker in haar schoenen komt te staan en ze geniet ervan. En hoe meer dingen ze anders doet hoe sterker ze wordt. Daarom blijft ze dit pad volgen en dat is voor mij als dochter heerlijk om te zien.
