Palmira heeft ons kennis laten maken met het human design model, een model wat je inzicht verschaft in wat je komt brengen tijdens je leven en waar je talenten zitten. Deze liggen vast bij je geboorte en ertegenin gaan is alleen maar zwemmen tegen de stroom in wat heel veel energie kost. Wat een eye-opener! Hoe handig is het om deze richtlijnen te hebben voor je ontwikkeling? Voor mij waren de uitkomsten geen verassing en ik herkende ze absoluut maar…..ik leef er niet naar. De reden? Wat bij mij past & wat goed voelt past niet binnen het normale plaatje in onze samenleving. En ingaan tegen wat normaal is, is spannend en onzeker en dus kies ik liever voor de veilige weg, niet handig dus! Ik moet meer vertrouwen op mijn gevoel en doen wat goed voelt. De vraag die hierop volgt is: hoe dan? Daar helpt het Outcome model weer bij, een overzicht wat je voor jezelf creëert aan de hand van dingen die je echt leuk vind, je triggers en je belemmerende overtuigingen. Belangrijk hierbij is dat je niet denkt in bestaande categorieën(beroepen bijvoorbeeld) maar gewoon erop los schrijft hoe jou perfecte gewenste situatie eruit ziet. Precies dat laatste belemmerd mij al jaren om mijn gevoel te volgen want wat ik wil bestaat toch niet? Nou en! Gewoon opschrijven ? De uitkomst hang je aan de muur zodat je er dagelijks mee geconfronteerd wordt want een heel belangrijke gedachte hierachter is: “waar je aandacht naartoe gaat, groeit”. Je hoeft niet actief actie te ondernemen of te gaan zoeken. Dit voelt tegenstrijdig maar sluit aan bij de uitspraak “effortless effort”. Denk maar aan een hoopje zand wat je op je hand hebt liggen en wat je niet wilt verliezen, als je het stevig vasthoudt dan glipt het juist tussen je vingers door! En ik kan je nu al vertellen, sinds ik terug ben zijn er al 2 dingen gebeurd die van invloed zijn op wat er in mijn outcome model staat…..spannend en onzeker maar ik geef me eraan over ?

Eye-openers in Portugal